7 ماهگی شیرین عسلم
7 ماهگی شیرین عسلم سلام نانا جونم.
خاله فدای تو بشه که اینقدر ماه شدی.
خاله زهرای تنبلت رو ببخش که بعد از کلییی تاخیر داره برات مینویسه.
خاله جونی این چند ماه هم امتحان داشتم، هم درسام سخت بود، هم یکم بی حوصله بودم.
اما الان تموم اتفاقات این دو ماهت رو برات مینویسم فندق نانازم.
5 آذر هفت ماهه شدی.
هفت ماهه ی شیرینم این روزا کلی کار جدید یاد گرفتی.
از 6 آذر بدون کمک میشینی و دورت بالشت میچینن که نیفتی.
یه روز تا باباتو دیدی رفتی بغلش و هی صورتتو میمالیدی بهش و دلبری میکردی. دخمل بابایی هستی دیگه. انشالله خدا بابا جونتو برات حفظ کنه.
دیگه شیشه شیرتو خودت میخوری.
به توپ و اسباب بازیای پسرونه بیشتر علاقه داری. زیاد ندیدم به عروسک های دخترونه واکنش نشون بدی. اما وقتی بابام یه توپ برات آورده بود و ضربه میزد روش تو میخندیدی و خودتم تق تق میزدی رو توپ.
وقتی یه چیزی رو ازت میگیرن قهر میکنی و گریه ات در میاد و دیگه حاضر نیستی اون چیزو بگیری
عکستو میشناسی و وقتی عکس خودتو تو گوشی میبینی کلی ذوق میکنی و صدا در میاری.
جیغ میزنی اونم چه جیغی!
طلا دوست داری و مدام با گردنبند خانوما بازی میکنی.
صدا هایی که در میاری طولانی تر شده.
قرررررربونت برم. عاشقتم.
اما از غذا هایی که مامانت بهت میده بگم.
سیب زمینی و موز رو دوست داری.
همچنان از سرلاک بدت میاد.
وقتی مامانت سیب و گلابی رو توی توری مخصوصت میذاره و میده بهت با اشتها میک میزنی و میخوری. مخصوصا مثل مامان عزیز گلابی خور قهاری.
از زرده تخم مرغ هم بدت میاد و یه بار هر کار کردن نخوردی.
یه بار کیوی دیدی و برات جالب اومد. اما تا گرفتی دستت به خاطر زبر بودنش چندشت شد و انداختیش زمین. اما دوباره که دیدیش برداشتیش و تکرار ماجرا. فدای کنجکاوی های کودکانه و شیرینت.
24 آذر دومین دندونت در اومد. البته این دفعه از بالا.
عشق منی تو دلوین.
